Over mezelf

Waarom ik ging schrijven …

Bijna vier jaar geleden, nadat mijn overleden moeder ’s nachts aan me verscheen, wist ik ineens telepathisch, dat ik een boek ging schrijven. Enkele maanden later kreeg ik een folder in handen voor een cursus ‘een eigen boek schrijven’ bij schrijver Geert Kimpen, wat me een’ raar’ gevoel bezorgde. Na wat aarzelen schreef ik me in voor de schrijfweek van februari 2013. Maar een maand erna stopte ik met schrijven, want het was blijkbaar nog te vroeg …
Een jaar geleden kreeg ik dan op een nacht telepathisch de titel van dit boek door. En ietwat later ook volgend visioen:
“Ik bevind me, als kind, in een grote, plechtige zaal. Ik wandel om een lange, brede tafel heen in donkerkleurig hout. Ineens heb ik een doosje met een fijne, gouden balpen in mijn linkerhand. Iemand vraagt of ik die pen niet moet terugleggen, maar prompt zeg ik dat ik die cadeau heb gekregen van de ‘meneer’ van de zaal. Dan haal ik de pen uit het doosje en steek die resoluut in mijn linkerzak, en huppel ermee weg…”
Dat ik ging schrijven werd dus bevestigd in dit levensecht visioen, want een (gouden) pen staat symbool hiervoor.

Een jaar geleden werd ik nog maar eens overtuigd door een sprekend visioen, dat me onmiddellijk zo klaar was als pompwater:
“Ik ben in het gezelschap van Geert Kimpen, de schrijver bij wie ik twee jaar geleden de schrijfweek heb gevolgd. We zijn hartelijk aan het lachen, terwijl ik, naakt, hem een kraaiende baby overhandig.”
Ineens wist ik: Die baby is mijn geesteskind, mijn toekomstig boek! Dus ga ik toch schrijven… En enigszins gerustgesteld besefte ik intussen dat het naakt zijn betekende dat ik mijn ware Zelf zou tonen in mijn verhaal. Er was dus geen weg meer terug ...

Toen mijn begeleider-sjamaan me volgende boodschap doorgaf die hij had ontvangen:
“Wat de engelen mij nu zeggen, is dat ze je op Aarde hard nodig hebben om hun boodschappen te verspreiden. Jij Ria, bent een van de weinigen die in staat is om de ware lessen in hun boodschappen te verstaan. Hiervoor ben je op mijn pad geleid, jij bent ook een engel op aarde. En weet, ik overschat je niet, omdat ik zie wat er in je ligt te wachten. Jij bent het die jezelf onderschat, waardoor je twijfelt om te gaan schrijven. Er is inderdaad al veel geschreven, maar als jij vanuit jezelf gaat schrijven, zal dat nieuw en vernieuwend zijn. Laat je hartje stromen en je zal jezelf verbazen. Je hebt al zo veel wijsheid verworven, zo veel meegemaakt en verwerkt, dat je nu zelfs een ander kan aanvoelen en kunt spiegelen met jezelf. Hoe meer jij vertelt over jezelf, hoe meer je een lichtend voorbeeld, een inspiratiebron, zal zijn voor anderen.”